Damien Saez - Je suis un étranger

 Դամիան Սայեզը ֆրանսիացի հեղինակ կատարող է, կոմպոզիտոր և գործիքավորող, և ֆրանսիական երգարվեստում ունի երկրպագուների մեծ բանակ: 
 Իր երգերով նա բողոքում է աշխարհում տեղի ունեցող անարդարություններից, երգում սիրո, մահվան, հիասթափության, կյանքի, իրականության մասին:

 Նա ներկայանում է տարբեր ժանրերում՝ ֆրանսիական ռոք, ալտերնատիվ ռոք, ֆրանսիական շանսոն:

 Հայրը իսպանացի է, իսկ մայրը Ալժիրից: Դամիանը 3տ. էր, երբ ծնողները բաժանվում են: Նրանք ապրել են Մարսելում, այնուհետև տեղափոխվել Դիժոն, որտեղի կոնսերվատորիան էլ ավարտել է: Սկզբում Դամիանը երգում էր հայտնի ռոք խմբերի երգերը՝ Pink Floyd, U2 ou Led Zeppelin, այնուհետև որոշեց հանդիսատեսին ներկայանալ հենց իր ստեղծագործություններով:

 Հիմնականում Դամիանն ազդվել է Noir Désir ֆրանսիական ռոք խմբի և հատկապես Jacques Brel-ի երգերից, սակայն ինչպես խոստովանում է՝ չկա նմանություն իր և Բրելի միջև: Ուղղակի նա իմ ուսուցիչն է եղել:  Երբ ես մի երգ եմ գրում նրա մասին եմ մտածում, միայն թե իմ գրածն ավելի ժամանակակից է լինում:

 Ես օտարերկրացի եմ (Je suis étranger) երգը գրել է 2012թ.-ին: Որտեղ ներկայացնում է օտարերկրացի էմիգրանտի կյանքը:

 Օտարերկրացի եմ

 երազները քաղցր Ֆրանսիայի,

 երեխաները աքսորի,

 արտագնա չարտերները
 քաղաքական ապաստանների,
 համերաշխությունն այստեղ
 բաղձանքի տեսք ունի:

 քո դաստակի ժամացույցը

 թռցնում եմ գրպանս

 ֆինանսական արքան քաջարի 

 և ցինիկ ժպիտը,

 մենք կառուցում ենք պատեր

 դու կառուցում ես ապագա՝

 անկլավի քաղաքներում,

 վախ՝ մետրոներում,

 ստրուկների երգերի ներքո,

 թռչունների թևերի տակ:

 ես օտարական եմ,

 փոթորիկն է իմ երկիրը,

 ես չունեմ գումար,

 ճանապարհն է իմ ընկերը:

 մենք քաղաքակրթությունն ենք

 դու՝ Կալեի ճամբարները,

 մենք՝ հիասթափությունը,

 դու՝ բետոնե բանակներ,

 մենք՝ չափազանց հին մշակույթ,

 դու՝ փոքրիկ բանվորը քաղաքի,

 ամրագրել մեզ, անշուշտ,

 դու՝ թիթեղյա քաղաքների դժոխք,

 մենք՝ արծաթե բաբելոնի գործընկերներ,

 մենք՝ մարմնավաճառներ,

 դու՝ գարնան աչք,

 մենք՝ տեղի գողեր,

 դու՝ բռնապետության որդի՝

 մեր նավթերի,

 դու՝ անձրևաջուր խմող..

 ես օտարական եմ,

 փոթորիկն է իմ երկիրը,

 ես չունեմ գումար,

 ճանապարհն է իմ ընկերը,

 ես օտարական եմ,

 և այդպիսին է իմ ճանապարհը, 

 ես այրել եմ իմ թղթերը, 

 ես կիսում եմ իմ գինին:

 աղբը հավաքելու համար

 աշխատում ես դու լուսաբացին,

 մենք նայում ենք երկնքին,

 դու ոլորում ես մարմինդ,

 հույսը նկուղում է,

 դու՝ քրտինքի մեջ կորած,

 ստրուկների երգերի ներքո,

 շահույթն անսիրտ է:

 բոլորն՝ առանց թղթի,

 բոլորն՝ անօթևան,

 բոլորն՝ օտարանդու որդիներ,

 բոլորը՝ հրդեհի զավակներ:

 ասա՛, ինչու՞ քացր ֆրանսիա,

 ես տեսնում եմ միայն անբարեկրթություն,

 ավելորդ ֆաշիզմ,

 երկիր մեր մանկության:

 ես օտարական եմ,

 հողն է մեր երկիրը,

 ես չունեմ գումար,

 ճանապարհն է իմ ընկերը,

 ես օտարական եմ,

 և այդպիսին է իմ ճանապարհը,

 ես այրել եմ իմ թղթերը,

 ես կիսում եմ իմ գինին..

 թարգմանեց՝

 Ռուզան Պետրոսյանը