Wednesday, July 26, 2017

Kilowatt Festival 2017. L'Energia Della Scena Contemporanea. Sansepolcro

© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
        Սանսեպոլկրոն, նախկինում՝  Բորգո սանտո Սեպոլկրո, Իտալիայի Արեցցո        նահանգի  փոքրիկ քաղաքներից է Տոսկանիում:  Քաղաքը Գտնվում է Տիբեր գետի  վերին  հատվածում, այն նկարիչ Պիեռո Դելլա Ֆրանչեսկայի, Ռաֆաելլինո դել Կոլե  (Ռաֆայելի աշակերտ), Սանտի դի Տիտոյի եւ Անգիոլո Տրիկայի ծննդավայրն  է:Ընդհանուր նահանգում բնակչության թիվը հասնում է մոտ 15 000-ի, կենտրոնինը՝  8000. բայց սրանք չափազանցված հաշվարկ է և անկայուն թիվ:
        Տնտեսությունն այնտեղ հիմնված է գյուղատնտեսության, արդյունաբերական  արտադրության, սննդի վերամշակման եւ դեղագործության վրա: Սանսեպոլկրոն  հարուստ է Aboca դեղագործական մեծ կազմակերպության  և հայտնի Buitoni  մակարոնեղենի արտադրամասի շնորհիվ, վերջինս հիմնադրվել է 1827 թ.-ին Ջուլիա  Բուիտոնիի կողմից:


© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
       Սանսեպոլկրոյում կյանքը շատ ակտիվ չէ, չկան համալսարաններ, բայց քաղաքը    ակտիվանում է և մշակութային կյանքը աշխուժություն է ապրում շնորհիվ Կիլովատ  փառատոնի: Միջոցառումների համար կան համապատասխան կենտրոններ.  եկեղեցիների սրահներն են հարմարեցվում համերգների, ներկայացումների համար: 
        Այդպես, ամեն տարի հուլիսի 14-22-ը Կիլովատի շրջանակներում տեղի են  ունենում  արդիական (contemporary), ժամանակակից թատերական ներկայացումներ,  պարային  կատարումներ, փերֆորմանսներ և մոնոկատարումներ: Միջոցառումներին  ակտիվ  մասնակցում են տեղի բնակիչները սկսած երեխաներից մինչև մեծահասակներ,  դահլիճները լեփ լեցուն են: Քաղաքի կենտրոնում գործող հայտնի բրենադային  խանութները նույնպես անմասն չեն մնում.  ապակիների փեղկերին ամենուր Կիլովատի  պոստերներն և տվյալ տարվա սիմվոլն են:
© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
        Կիլովատի հիմքում դրված էր Սանսեպոլկրոցիների համար փառատոնն իրենցը  դարձնելու գաղափարը, որը տարիների ընթացքում ծառայեց իր նպատակին:  Սանսեպոլկրոցիներն այժմ միանում են ընդհանուր գաղափարին: Պատմությունը  սկսվեց 15 տարի առաջ: Կիլովատի հիմնադիրներից Լուկա Ռիչին որոշում է  համախոհների հետ թատերական և պարային ներկայացումներին նվիրված փառատոն  ստեղծել: 
      Հիմնադիրները սիրում էին այն, բայց դա բավարար չէր. այն պետք է «ինչ-որ բան»    դառնար նաև հանրության, քաղաքի եւ տարածքի համար: Հենց այս նպատակով էլ  Սանսեպոլկրոյի բնակիչները ընդգրկվեցին կազմի մեջ՝ միասին աշխատելու՝ իրենց  ձեռքում դնելով փառատոնի նուրբ եւ թանկարժեք գործընթացը `շոուների  ընտրությունը: 
Իհարկե ըստ հիմնադիրների՝ սա խելագար և ռիսկային որոշում էր, բայց  նոր էներգիա էր առաջացնում փառատոնի շուրջ: Հենց էներգիա հաղորդելու  գաղափարից ելնելով էլ որոշվեց փառատոնի անունը՝ Կիլովատ (Kilowatt) կոչել:


© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
      Այսպիսով կամավոր մասնակիցների թիվը աճում էր` սուպերմարկետի  գանձապահ, պրոֆեսոր, վարսահարդար, թոշակառու, ուսանող ... ովքեր դիտում էին  Կիլովատի ամենամյա հայտարարության դիմումները, համեմատում և ընտրում  փառատոնին հրավիրված լավագույն ցուցադրությունները, որոնք կոչվում են «Տեսողական ընտրություն»: 
40-ից ավել ներկայացումներ կային, պարային համարներ,  ինչպես նաև՝ բացօթյա շուներ:
 Մի խոսքով արվեստասերներն ու սիրողական արվեստագետներն են ընտրում  փառատոնի մասնակիցներին: Այն բաց է ցանկացած մարդու համար, ով ունի  ցանկություն միանալու փառատոնի կազմին: 
Այս տարի Կիլովատը նշեց իր 15-րդ  թողարկումը: Այդ ժամանակից ի վեր, փառատոնը դարձել է ավելին, քան սպասվում էր:  Այն արտադրության աջակցման կենտրոն է, ստեղծագործական, փորձարարական  արվեստի, երաժշտության, ժամանակակից գրականության և տեսողական արվեստի  բաց վայր բոլոր ստեղծագործողների համար:

© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
    Յուրաքանչյուր տարի Kilowatt-ի սիմվոլը փոխվում է և ընտրվում համապատասխան  կարգախոս: Նախորդ տարի խորհրդանիշը աքլորն էր, իսկ այս տարի՝ Ծառը, որը լույս  ու էներգիա է հաղորդում: Ծառից կախված էին թղթից պատրաստված թռչուններ,  որոնք խորհրդանշում էին թռիչք դեպի լույսը, հույսը և էներգիան:

© Ruzan Petrosyan, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017
      Մասնակցող արվեստագետները Իտալիայի տարբեր քաղաքներից էին եկել, մի  մասը տեղացիներին արդեն ծանոթ էին: Սրահները լեփ լեցուն էին: Տոմսերի մեծ մասը  գրեթե վաճառվում էր. արժեքը 9 եվրո, կային նաև զեղչեր՝ 6 եվրո: 
Առաջին  անգամ Սանսեպոլկրո այցելելիս՝ տպավորություն ստացա, որ  տեղացիներին արվեստը հետաքրքրում է, ավելին՝ ժամանակակից և արդիական  արվեստի ներկայացումները մեծ հետաքրքրությամբ էին դիտվում նրանց կողմից՝ առանց տարիքային սահմանափակման, որը շատ ողջունելի  էր: 
      Ինձ հաջողվեց վայելել Կիլովատի միջոցառումները՝ հունիսի 15-ից մինչև 20-ը:    Ներկա եղա տարբեր ներկայացումների, ժամանակակից պարային կատարումներ  դիտեցի, ինչպես նաև՝ բացօթյա շոու ծրագիր:

© Ruzan Petrosyan, by phone, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017. MONOPILISTA
         Ազատության հրապարակում գտնվող նախկինում եկեղեցի Auditorium Santa    Chiara Sansepolcro-ն, որնը նաև ներկայացումների համար նախատեսված սրահ է, իր   դռները բացեց հանդիսատեսի առաջ մի շարք ներկայացումներով , պարային      համարներով: Սանսեպոլկրո գտնվելուս առաջին օրը դիտեցի <Մոնոպոլիա>    (MONOPILISTA ) ներկայացումը, որը երկու դերասանների խաղից բաղկացած  երկխոսություն էր, ովքեր զրուցելու հետ մեկտեղ խաղում էին Մոնոպոլիա խաղը:
© Kilowatt festival, MONOPOLISTA
      Ներկայացման հիմքում դրված էր հետևյալ փիլիսոփայությունը. ինչպե՞ս    հնարավոր  է արձագանքել ձախողման, անհաջողակ լինելու զգացումին՝ երկար  տարիներ  անցկացնելով միջակության և անպտուղ ազնվության մեջ: Մոնոպոլիան  պատասխանն  է մեր կյանքի դպրոցի, որը կատարյալ կերպով մարմնավորում է մեր  ժամանակները՝ մարտահրավեր, դաժանություն, ահաբեկում: 
© Kilowatt festival, MONOPOLISTA
         Նույն վայրում տեղի ունեցան ժամանակակից պարային երկու կատարումներ՝  Geografie dell'istante-ն և Horizon-ը: 
 Geografie dell'istante-ն երկու պարուհիներից բաղկացած ժամանակակից պարային  փերֆորմանս էր, որտեղ շարժման միջոցով իրենց մարմնի լեզուն ու ասելիքը փորձում  էին տեղ հասցնել, որի հիմնական իմաստը ակնթարթն էր: Այն նվազագույն ժամանակի  մասն է կազմում, և ակտիվացնում է նաև մարդու հոգու ժամանակն ու խիղճը: Մարմնի  արձագանքելու համար այն կարճ պահ է և նրա արձագանքը հայտնվում է մեր ներսում.  այսպես ասած՝ ֆիզիկական-հուզական քարտեզ: 
© GiorgioTermini, Kilowatt festival, Geografie dell'istante

  Horizon-ը պարային մոնո ներկայացում էր: Այն մարդու փնտրտուքն էր, պարող  մարմինը ստեղծում է երազական տարածքներ, գործողություն, որն ազատագրում է  իրական մարմնի համար:
© Kilowatt festival, HORIZON

      Հետաքրքրականներից էր  նաև նույն սրահում ժամանակակից մոտիվներով  բեմադրած "Ժաննա Դ'Արկի երկրորդ գալուստը" մոնոներկայացմումը: Այն ակտիվիստ և  ռեժիսոր, դերասանուհու դեբյուտն էր, ով իր խաղով մարմնավորում էր Ժաննա Դ՛Արկի  կերպարը, նրա մարմնի մեջ մտնելով փորձում ասելիքը մեզ հասցնել 
ամենաբարձր  մակարդակներում ունեցած Ժաննայի փորձն ու ապրումները եկեղեցու, պետության և  բանակի հետ, նրա երիտասարդությունը:  Որի սցենարը ֆեմինիսկան ներշնչանքով էր  գրված: Դերասանուհին խաղում էր կնոջ իրավունքների մասին խոսելով: Այն  ժամանակակից դրամատուրգիա էր՝ Ժաննա Դ՛Արկ - Ըմբոստը:


© Ruzan Petrosyan, by phone, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017. Giovanna D'Arco-La Rivolta
© Ruzan Petrosyan, by phone, Kilowatt festival in Sansepolcro 2017. Giovanna D'Arco-La Rivolta

        Եվս մեկ հետաքրքիր միջոցառում գրավեց ուշադրությունս, այն բացօթյա շոու  ներկայացում էր, հեղինակը շումեն, կատագերգու Լեո Բասին էր: “The Best of” -  Լավագույնը, այդպես էր կոչվում նրա համարը. անհասկանալի, փայլուն, կծու և  հիասթափեցնող: Լավագույնը Լեո Բասիի կարիերայում լավագույն թվերի անթոլոգիան  է: Նա ժանգլյոր է և դերասան, աշխատում է պայթուցիկ և սադրիչ կատակերգության  վրա: 
© Kilowatt festival, The Best Of, Leo Bassi

© Kilowatt festival, The Best Of, Leo Bassi
        Այսպես տարբեր տեսակի ժամանակակից ներկայացումնով հարուստ ու    հագեցած անցան Կիլովատ փառատոնի օրերը: 

         <Kilowat-ը մի հնարավորություն է, որը ստեղծված է ամեն տարի արտահայտելու  ցանկություններն ու տեսիլքները: Այն մի միություն է, որը վերջում վերադառնում է  հույսով: 
"Հույսի" սկզբունքով են բոլոր հրավերներն ու մաղթանքները հաջորդ տարվա  համար. տեղադրել երևակայությունը վախի փոխարեն>, -  ասում են փառատոնի  հիմադիրներ Լուչիա Ֆրանքին և Լուկա Ռիչին: 
Ruzan Petrosyan, Claudio Facchinelli & Rosana Rosatti


      Դե, իսկ ինձ մնում է իտալական    փոքրիկ քաղաքով հմայված և  փառատոնային բուռն  ազդեցության 
 տակ սպասել հաջորդ տարվան, հաջորդ  Կիլովատին:

  Մինչև հաջորդ Kilowatt:


  Պատրաստեց՝ 

 Ռուզան Պետրոսյանը,
 Իտալիա, Սանսեպոլկրո, 2017




Փառատոնի նկարներն այստեղ՝ (more photos from festival here)

Thursday, July 13, 2017

Opera Square Festival in Frankfurt 28.06. – 07.07.2017

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt
        The Opernplatz-ը Ֆրանկֆուրտի կենտրոնական հրապարակն է: Այն գտնվում է Innenstadt   և կենտրոնական բիզնեսի թաղամասերում, որը հայտնի է որպես Bankenviertel, բանկային      թաղամաս: The Opernplatz-ը կրում է  Alte Oper՝ հին օպերա շենքի անունը, որն այսօր  ծառայում է որպես համերգասրահ:
 Ֆրանկֆուրտի հայտնի ամենաշքեղ առևտրի փողոցները գտնվում են Հին օպերայի    տեղակայքում:
        Ամեն տարի ամառվա սկզբին՝ հունիսի 28-ից հուլիսի 7-ը Հին Օպերայի շենքի դիմաց    գտնվող պատմական հրապարակը վերածվում է հսկայական Գուրման Փառատոնի՝ լի ճոխ  ուտելիքով ու խմիչքով:
      Փառատոնն իրականացվում է Tourismus+Congress GmbH Frankfurt am Main-ի կողմից,  որը ոչ միայն փառատոններով է զբաղվում, այլև համակարգում է Ֆրանկֆուրտում տեղի  ունեցող բազմապիսի մշակութային միջոցառումները, փառատոններ, տարբեր ծառայություններ,  որպեսզի Ֆրանկֆուրտ այցելած յուրաքանչյուր օտարերկրացի իր համար գտնի հաճելի  ժամանցն անցկացնելու միջոց՝ կարճ ժամանակում վայելելով ամեն ինչ, մշակույթ, շրջայց,  խոհանոց...

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt

       Opera Square Festival-ի առաջին թողարկումը եղել է 1978թ.-ին: Ֆրանկֆուրտի նախկին    քաղաքապետը, դոկտոր Վոլթեր Վոլմանը հատկապես շատ շահագրգռված էր Հին Օպերայի  վերակառուցմամբ, և Օպերայի հրապարակում փառատոնը լավ առիթ էր, որպեսզի նա իր  շնորհակալությունն արտահայտի հրապարակի բնակիչներին, գործարարներին, ովքեր  ստիպված էին երկար ժամանակ դիմակայել իրենց շենքի դիմաց տարիներ  շարունակ  շինարարական աշխատանքներից առաջացած ցանկապատին:
  Այն ժամանակ փառատոնը կոչվում էր Lucae-Brunnenfest (Lucae Fountain Festival) Լուկայի աղբյուրի փառատոն, ի պատիվ Օպերայի շենքի դիմաց նորակառույց շատրվանի: Այցելուների տարիների ակտիվ արձագանքը նպաստեց, որպեսզի Opera Square Festival-ը դառնա քաղաքի ամենակարևոր ամենամյա իրադարձություններից մեկը:

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt

        Երկար ու ծանր աշխատանքային ավարտից հետո գործարար մարդիկ, իրավաբանները,  բանկիրները, գրասենյակային աշխատողները.. շտապում են Հին Օպերայի հրապարակ՝  կյանքի շքեղությունը համտեսելու, վայելելու տարբեր երկրների կերակրատեսակները, լսելու  հաճելի պարային երաժշտություն և առհասարակ լիցքաթափվելու:

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt

       Ավելի քան 30 տաղավար տարբեր երկրներից առաջարկում են բազմատեսակ  ուտելիքներ,  խմիչքներ հենց տեղում. սուշի, ծովային մթերքներ, մակարոնեղեն, ճարպային  ուտելիքի  տեսականի, աղցաններ, կրեպ, քաղցրավենիք... և իհարկե տեղական ավանդական կերակուրներ: Գուրմանները վայելում են իրենց  տոնը  անհագուրդ մի բաժակ շամպայնի, գինու, գարեջրի կամ այլ ոգելից խմիչքների  ուղեկցությամբ:
       10 օր Ֆրանկֆուրտի Հին Օպերայի հրապարակի մթնոլորտը կեսօրից բուռն է: Հանրությունը պարում է բազմապիսի երաժշտության ներքո: Ամեն օր հնչում է հայտնի երաժիշտների և կատարողների կողմից տարբեր ժանրի երաժշտություն, իհարկե առաջին տեղում է եվրոպայում արդեն մասայական դարձած սալսան, բաչատան, ռումբան...
Գերմանիայի տարբեր քաղաքներից հրավիրված արվեստագետները ելույթ են ունենում: Այս անգամ Շտուտգարտից հայտնի շումեն՝ տրանսվեստիտի կերպարում ներկայացնում էր տեղական, քաղաքական հումոր:

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt, Alte Oper

      Հին Օպերայի շենքի ճակատին գրված է. "Dem Wahren Schönen Guten" - 
Ճիշտ, Գեղեցիկ, Լավը:
Opernplatz-ի ամենամյա փառատոնն իհարկե հավատարիմ է այդ սկզբունքին: Իհարկե հարգանքի տուրք տալով դրան, որ այն համալրում է Ֆրանկֆուրտի ամենագեղեցիկ պլազաների շարքը՝ քաղաքային տարածքը լրացնելով քաղաքակրթությամբ և մաքուր կենսունակությամբ:
© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt, Alte Oper

    Փառատոնը մի տոն է զգայարանների համար, որն այցելուներին  առաջարկում է բազմաթիվ գունագեղ խոհարարական հրաշքներ եւ հրաշալի տարբեր բեմական ծրագիր `ջազից մինչեւ փոփ երաժշտություն, բարձր տրամադրություն և իհարկե լիցքաթափվելու հնարավորություն:


Ruzan Petrosyan 
Եվս մեկ փառատոն անցավ պատմության գիրկը, հաջորդ տարի վերադառնալու ակնկալիքով, սակայն Ֆրանկֆուրտյան տոնական միջոցառումները դրանով չավարտվեցին, առջևում կրկին տոնական օրեր են այնտեղ այցելած ցանկացած շրջիկի համար:

Մինչև հաջորդ փառատոն:

Պատրաստեց՝ Ռուզան Պետրոսյանը
Ֆրանկֆուրտ, Գերմանիա 2017թ.



Փառատոնից լուսանկարներն այստեղ՝ 

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt, Alte Oper

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt, Alte Oper

© Ruzan Petrosyan, Opera Square Festival Frankfurt, Alte Oper

Sunday, July 9, 2017

DRESDNER MUSIKFESTSPIELE 2017. 40 JUBILÄUM

գերմաներեն տարբերակն այստեղ / die Deutsche Version hier 


    Դրեզդենը Լայպցիգից հետո Գերմանիայում  Սաքսոնիայի Ազատ Պետության երկրորդ  ամենամեծ  քաղաքն է, որը գտնվում է Էլբե գետի հովտում, Չեխիայի սահմանի մոտ:
 Որպես մայրաքաղաք եւ թագավորական նստավայր, այն հարուստ է մշակութային եւ  գեղարվեստական շքեղությամբ: Քաղաքը հայտնի էր որպես Jewel Box անվամբ՝  իր  բարոկկո եւ ռոկոկո ոճով:
     Դրեզդենում ամենահայտնի ճարտարապետական շինություններից  է 18-րդ դարում  կառուցված Frauenkirche եկեղեցին:  Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի  ընթացքում եկեղեցին ավերվել է, և պահպանված ավերակները 50 տարի մնացել են  որպես պատերազմի հուշահամալիր: Այնուհետև ավերված եկեղեցին  նոր քարերով  հարմարեցվել է և 1994-ից 2005 թվականին վերակառուցվել:

photo by Ruzan Petrosyan / Dresden Musik Fest 2017 / Frauenkirche



      Հենց այդ եկեղեցում էլ տեղի ունեցավ Դրեզդենի երաժշտական հայտնի փառատոնի՝  համերգներից մեկը` »WUT« – Jelinek, Wagner und »Jesus von Nazaret«որին էլ ներկա  եղա:
       Դիրիժոր Քրիստիան Ֆոն Բորիըսի ղեկավարած Դրեզդենի սիմֆոնիկ նվագախմբի և տեղական երգչախմբի ելույթը ներդաշնակ էր եկեղեցու մթնոլորտին: Հնչեց  Էլֆրիըդեն Յելինեկի 2016թ. -ին գրված <Զայրույթ> (WUT) դրամայի հիման վրա և Ռիչարդ Վագների <Հիսուս Նազովրեցին> համատեղ արված ստեղծագործությունը, ինչպես նաև նվագախմբի կատարմամբ Ֆրաուենկիրխեի հանդիսատեսը վայելեց Բեթհովենի, Բախի, Հենդելի.. ստեղծագործությունները: Այդ ամենը արվեց Դրեզդենի պետական թատրոնի, Երաժշտական փառատոնի, Ֆրաուենկիրխե Հիմնադրամի համատեղ ջանքերով: 
      Ի դեպ, Ֆրաուենկիրխեն ոչ միայն եկեղեցի է, այլև հանդիսանում է հենց տվյալ ներկայացման մասնիկը: Բեմադրման հեղինակ, գլխավոր դիրիժոր և կոմպոզիտոր Քրիստիան Բորիըսը բեմադրության համար տարածվելու և ընդլայնվելու մեծ հնարավորություն է ստեղծում , և  հնարավորություն տալիս արվեստի ստեղծագործոությանն այլ համատեքստում ընկալել: 
    Եկեղեցու ճարտարապետական, աշխարհագրական և պատմական ազդեցությունը մարդկային ընկալման նոր գաղափարներ են հաղորդում: Որպես պատմական և մշակութային հանդիպման կարևոր վայր,  ժառանգած դասական հարուստ երաժշտությամբ լի երեկոն եկեղեցին կապում է ներկայիս քաղաքական դիսկուրսի հետ: 
photo by phone / Dresden Musik Fest 2017 / Frauenkirche
photo by phone / Dresden Musik Fest 2017 / Frauenkirche 
        Այս տարի փառատոնի 40-րդ թողարկման ամփոփագիրը չափազանց դրական էր: Musikfest-ի տնօրեն, թավջութակահար Յան Վոգլերը փառատոնի տարեդարձի համար ընտրել է «Լույս » (Light) կարգախոսը`կենտրոնանալով հեղափոխականների եւ լուսավորչակաների վրա, որոնց գաղափարներն ու տեսլականները երաժշտության աշխարհը նոր ազդակներ են տվել եւ շարունակում են դա անել: Լուսավորության եւ ազատության այս խորհրդանիշի ոգով, 2017 թ. Մայիսի 18-ից մինչեւ հունիսի 18-ը, Դրեզդենը աշխարհի շուրջ 1500 արվեստագետների համար դարձավ աշխույժ հանդիպման վայր: 
       Փառատոնի ծրագիրն այս տարի ավելի խիտ էր, քան նախորդները՝ 60 համերգ 22 կատարողական վայրերում, որը փաստում էր նաև հանդիսատեսի հաճախումների թիվը. Շուրջ չորս շաբաթվա ընթացքում մոտ 60,000 այցելու ներգրավվել էր արվեստագետների, ծրագրերի եւ Դրեզդենի երաժշտական փառատոնի կողմից առաջարկվող վայրերում:

Musikfest-ի 40-րդ հրատարակությունը բնութագրվել է վերաբացված Մշակույթի պալատի (Kulturpalast) նոր համերգասրահում կայացած 14 համերգով, պատմական վայրի վերադարձը Դրեզդենի երաժշտական ​​փառատոնին, որն այժմ հիանալի ակուստիկայով է ապահովված: Եզրափակիչ համերգը հոբելյանական էր, որին նույնպես ներկա եղա:
Դրեզդենի երաժշտական ​​փառատոնի նվագախումբը, գլխավոր դիրիժոր Իվար Բոլտոնի գլխավորությամբ ներկայացրեց «Լեոնորա»-ն համերգային տարբերակով Լյուդվիգ վան Բեթհովենի («Ֆիդելիո» -ի բնօրինակը), որտեղ երիտասարդ հերոսուհին, կատարյալ տոնում է, ինչպես «Լեոնորա»ն: 
Օպերային արիաների երկխոսությունների հղումը արված էր Ֆոգլերի երաժշտական համարներից, երիտասարդ արվեստագետների «Բոհեմ 2020» նախագծից: Արվեստագետների օպերային տենորների, բասի, սոպրանոյի ու բարիտոնի երկխոսություններին միանում էր նաև երիտասարդ պարող զույգի համարձակ պարային կատարումը, որը շատ ներդաշնակորեն ձուլվում էր օպերային արիաներին:
photo by phone Kulturpalast concert/ DresdenMusikFest 2017
Leonore/Dresdner Festspiele © Oliver Killig
Leonore/Dresdner Festspiele © Oliver Killig
    Մայիսի 2017-ից Դրեզդենի երաժշտական ​​փառատոնը հպարտորեն ներկայացնում է Եվրոպական փառատոնի EFFE (Europe for Festivals, Festivals for Europe) պիտակը, «Եվրոպան փառատոնների համար` փառատոնները Եվրոպայի համար »: 
Այս պիտակը ստեղծվել է 2014թ.-ին Եվրոպական հանձնաժողովի եւ Եվրախորհրդարանի կողմից՝ Եվրոպայի մի շարք մշակութային փառատոները և իրադարձությունները մի ցանցում միացնելու նպատակով:
Ruzan Petrosyan


Մինչև հաջորդ փառատոն:



Պատրաստեց՝ 
Ռուզան Պետրոսյանը,
Դրեզդեն, Գերմանիա 2017թ.




Փառատոնային լուսանկարներն այստեղ՝


Thursday, January 5, 2017

Tollwood München festival 2016

© Ruzan Petrosyan #phoneshoot
           Փառատոնային շրջագայության կանգառն այս անգամ Մյունխենում էր:  Գերմանիայում և առհասարակ Եվրոպայում այն համարվում է ընդլայնված տեխնոլո-  գիաների, ֆինանսների, հրատարակչության, արվեստի, մշակույթի, նորարարության,  կրթության, բիզնեսի եւ զբոսաշրջության կենտրոն, եւ վայելում է շատ բարձր չափանիշ  ու որակ ապրելու համար ՝ հասնելով համար մեկ քաղաքը Գերմանիայում և չորրորդն  ամբողջ աշխարհում: Բրիտանական անգլերենով՝ Մյունիխը, իսկ Բավարիականով՝  Մյունխենը, Գերմանիայում Բեռլինից ու Համբուրգից հետո երրորդ մեծ քաղաքն է, իսկ  ամբողջ Եվրոպայում՝ տասներկուերորդը:

          Մյունխենում փառոտոններ շատ կան, ամենահայտնին աշնանը տեղի ունեցող Օկտոբըր Ֆեստիվալն է (oktoberfest), իսկ ամռանն ու ձմռանը՝ Թուլվուդը  (Tollwood), որին էլ ներկա եղա: 
      
          Փառատոնը կիսամյակային է, ամռանը այն զբաղեցնում է Olympiapark-ը, իսկ ձմռանը՝ Theresienwiese բացօթյա տարածքը: Սկզբում Թուլվուդը հիմնված էր տեղական արվեստագետների ելույթների վրա, հետո ընդլայնվեց՝  հրավիրելով միջազգային արվեստագետների: 

        Ծրագրում ընդգրկված են ներկայացումներ, կաբարեներ, տարբեր ժանրի բացօթյա համերգներ, երեխաների համար նախատեսված միջոցառումներ, ժամանց և 80 տոկոսը միջոցառումների անվճար է: Բացօթյա տարածքում նաև ներկայացվում են տեղական արտադրության արտադրանքներ՝ ուտելիք, հագուստ, հուշանվերների վաճառք, տեղի է ունենում նաև ամանօրյա բացօթյա շուկա: Նպատակը նաև տեղական գաստրոնոմիային ծանոթացնելն է: 

©Ruzan Petrosyan #phoneshoot
            Փառատոնը զբաղեցնում է 30 000 մետր քառակուսի տարածք , և ամռանն ունի  900 000, իսկ ձմռանը 600 000 այցելու: Առանձնահատկությունն ու  գաղափարախոսություններից մեկն այն է, որ քարոզում է էկոլոգիական խնդիրները,  հիմնական բոլոր պարիսպների նկարները զեբրայի հատման գծերն են հետիոտնի  նկարով, հեծանվորդներ, սկուտավարներ:
          Իռլանդացի քանդակագործ Միք Դևիսը հիմնականում աշխատել է քարի հետ:  Որպես խանդավառ հեծանվորդ՝ տեղյակ լինելով բնապահպանման խնդիրներին,  խնայում էր հին հեծանիվների անվադողերը: 2014 թ.-ին նա սկսեց փորձարկել՝  ստեղծելով քանդակ հին անվադողերից: Կար հստակ նպատակ՝  իր աշխատանքով  անդրադառնալ բնապահպանական կարևոր խնդրին՝  թափոնների միջի օբյեկտները  վերամշակելով արվեստ ստեղծել: 
Թուլվուդում տեղադրված էր հեղինակի հայտնի քանդակը՝ Պոետը ՝ նստած անվադողերի վրա, որը ներշնչված է Օգյուստ Ռոդենի "Մտածող"-ից : Այն կարևոր դեր էր խաղում:


©Ruzan Petrosyan #phoneshoot
     
       Եվս մեկ ակնհայտ սիմվոլ, որ անմասն չմնացTollwood-ի հանդիսատեսի աչքից: Դա հեծանվատոնածառն էր: Այն չունի եղևնիների ասեղներ, բայց բաղկացած է ավելի քան 100 հեծանիվներից, նախագծված է դիզայներ Ադամ Ստաբլեյի կողմից: էներգակիրները հեծանիվներն են, որոնց միջոցով այցելուները օգնում են լուսավորել ծառը. որքան անիվները պտտեցնում ես, այնքան ծառը լուսավորվում է:
          
©Ruzan Petrosyan #phoneshoot         


Ձմեռային Թուլվուդը սկսվում է նոյեմբերի 23-ից և տևում մինչև ամանօրյա նախօրեն:Դեկտեմբերի 31-ին այն ավարտվում մեծ հրավառությամբ: Ողջ ժամանակահատվածում տեղի են ունենում մշակութային հանդիպումներ, համաժողովներ, քննարկումներ, լայֆ երաժշտություն, շոու ներկայացումներ և այլն:
Մինչև հաջորդ Թուլվուդ:



                                                                         Պատրաստեց՝
Ռուզան Պետրոսյանը
(Գերմանիա, Մյունխեն)

Հ.Գ.- Լուսանկարներ փառատոնից այստեղ՝

նայել: